Czym jest transport drobnicowy?

Nie każda firma generuje na tyle duże ilości towaru, aby ich wysyłka wymagała zajęcia całej powierzchni załadunkowej ciężarówki. Wtedy spedytorzy decydują się na tzw. transport drobnicowy, czyli przewóz ładunków o niewielkich gabarytach, zróżnicowanych kształtach i opakowaniach, a także stosunkowo małej masie.

W tym przypadku spedytor ma często do czynienia z wieloma rozproszonymi nadawcami czy odbiorcami przesyłek, dlatego pojedyncze ładunki łączone są w punktach przeładunkowych w jeden, pochodzący od różnych podmiotów transport. I choć taka forma przewozu jest trudniejsza w organizacji pozwala obniżyć koszty i optymalnie wykorzystać powierzchnię załadunkową pojazdu.

Cechy ładunku drobnicowego

Ładunek drobnicowy, czyli tzw. drobnica, to wszelkiego rodzaju towary przetworzone lub wyroby gotowe, które można podzielić na dwa rodzaje:

• z opakowaniem (pudełka, kartony, skrzynie, butle, kosze, worki, beczki itp.),
• bez opakowania.

Sam ładunek drobnicowy nie może ulegać przeładunkowi lub podziałowi. Przy nadaniu każde opakowanie czy towar musi zostać zważony i policzony. Szacuje się również wartość artykułów. Ważne jest dokładne sklasyfikowanie i skatalogowanie przesyłek.

Aby w pełni wykorzystać powierzchnię załadunkową, spedytorzy korzystają z różnych technik konsolidacji, czyli połączenia kilku (a nawet kilkudziesięciu) przesyłek w jedną jednostkę ładunkową, która przewożona będzie w transporcie zbiorowym. Stosuje się w tym celu różne techniki, takie jak:

• paletyzację (układanie paczek na paletach),
• stropowanie (wiązanie kilku sztuk przesyłek),
• pakietyzację (przygotowywanie dużych pakietów z małych paczek),
• konteneryzację (umieszczanie paczek w kontenerach).

Odpowiednio przygotowany załadunek pochodzący od różnych nadawców, dostarczany jest w ramach jednego przejazdu do wielu odbiorców.

Czy warto zajmować się transportem drobnicowym? Wady i zalety

Choć transport drobnicowy chętnie wykorzystuje się w branży TSL, nie jest on pozbawiony wad. Do najczęściej wymienianych zalicza się skomplikowaną spedycję towarów. Pracownik firmy musi wykazać się rozwiniętymi umiejętnościami organizacyjnymi tak, aby optymalnie wykorzystać przestrzeń załadunkową. Niepoprawne zagospodarowanie powierzchni lub zaplanowanie trasy, zmniejsza efektywność transportu drobnicowego. Kłopotliwy i czasochłonny może okazać się również proces przeładowywania.

Innym, często wymienianym problemem jest zwiększone ryzyko uszczerbku przesyłek na skutek m.in.:

• uszkodzeń mechanicznych (nieprawidłowe obchodzenie się z towarem przez magazynierów lub kurierów),
• czynników atmosferycznych (np. deszcz, śnieg, temperatura),
• czynników chemicznych (np. kontakt z niebezpieczną substancją chemiczną),
• czynników biologicznych (np. kontakt z patogenami, grzybami, bakteriami, insektami),
• złego zabezpieczenia paczek,
• zabrudzenia, spalenia w pożarze czy zalania.

Transport drobnicowy nie jest przeznaczony do przewożenia wszystkich rodzajów towarów. Niemożliwe jest transportowanie np.:

• zwierząt,
• roślin,
• żywności,
• ładunków niebezpiecznych,
• wartościowych wyrobów jubilerskich,
• papierów wartościowych.

Dobrze zaplanowany transport drobnicowy może jednak przynieść również korzyści. Odpowiednio zagospodarowana przestrzeń załadunkowa i przemyślana trasa przejazdu, pozwala w pełni wykorzystać możliwości pojazdu, co redukuje koszty transportu oraz czas dostawy. Klient z niewielką przesyłką nie musi wykupić całej przestrzeni ładunkowej, a jedynie jej niezbędną część.

Innym ważnym aspektem jest wykorzystanie samochodów dostawczych. Mogą one dostarczać przesyłki do lokalizacji niedostępnych dla pojazdów ciężarowych ze względu na zwartą zabudowę, wąskie drogi czy ograniczenia tonażowe. Niewielkie załadunki niwelują także konieczność magazynowania nadwyżek towarów oraz zapewniają większą elastyczność przy wyborze terminu nadania czy dostawy.